“ उगीच ”

“ उगीच ”

आज का थांबले?"उगीच"
त्या अनोळखी वळणापाशी ,
माझ्या मनीचे चिटपाखरू
भुर्रकन उडाले आकाशाशी ।

झुकल्या नजरा खाली

आठवण काढून ती कोवळी ,

पायानेच काढली भूवरी

कधी नव्हे ती सुंदर नक्षी ।

"उगीच" आभास का अनोखा झाला ?

का एकाकी क्षण खुलून आला ?

गाली आलेल्या स्मितहास्याने

आरसा सुद्धा लाजून गेला ||

काव्यलेखन

श्रीमती आशा चिने